JEZUS

Życie św. Alojzego Orione było w pełni poświęcone Jezusowi. Można nawet o nim powiedzieć słowami św. Pawła Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus (Gal 2, 20). Dla don Orione ważne było, aby to, co się wie o Chrystusie łączyć z prawdziwą i autentyczną wiarą w Niego, przyjmując również cierpienie i róże doświadczenia. Swoim duchowym synom powtarzał często: „Jezusa kocha się na krzyżu lub nie kocha się Go wcale”.

Wiara w Jezusa Chrystusa u Ks. Orione wyrażała się w jego apostolacie. Przez swoje życie i słowa całkowicie składał się w ofierze dla innych na wzór Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego. Dla ks. Orione prawda o Jezusie Chrystusie zaczyna się w pojęciu i rozumieniu Boskiej Opatrzności. Dzieło Boskiej Opatrzności w jego rozumieniu wydaje się identyfikować bardziej w tajemnicy chrześcijaństwa niż u kogo innego. To dzieło Boskiej Opatrzności identyfikuje on z misterium Chrystusa.

Motto Instaurare omnia in Christo, Odnowić wszystko w Chrystusie przyświeca Ks. Orione i Zgromadzeniu od samego początku. W tym niejako programie zawarł on całą swoją naukę dotyczącą odnowy ludzkich serc, Kościoła, społeczeństwa. Wszystko to może, według niego, dokonać sie jedynie w Jezusie Chrystusie. Twierdził, że przez „to (motto) zamierza się w sposób szczególny skierować do Boga przyrzeczenia, tęsknoty, modlitwy, najgorętsze pragnienia, żeby każdy człowiek i cała ludzkość odnowiły się w Jezusie, Panu naszym”.

W Pismach Księdza Orione znajdujemy momenty wielkiego optymizmu, więcej nawet profetyzmu odnośnie pewności odnowy świata przez Jezusa Chrystusa. Między innymi pisze „Wszystko przemija. Tylko Chrystus pozostaje! Jest Bóg i pozostaje! Pozostaje, aby nas oświecać; pozostaje, aby nas pocieszać; pozostaje, aby swoim życiem dawać nam swoje miłosierdzie! Jezus pozostaje i zwycięża” czy „Chrystus lituje się nad rzeszami – chce zmartwychwstać, chce znowu zająć swoje miejsce; Chrystus postępuje naprzód, przyszłość należy do Niego”, albo „Chrystus zmartwychwstał! Widzę Jezusa, który powraca. Nie jest to złudzenie, nie! To On, Nauczyciel. To Jezus, który chodzi po mulistych wodach tego posępnego i burzliwego świata. Przyszłość należy do Chrystusa!”

Motto Zgromadznia Don Orione Instaurare omnia in Christo wyraża więc wiarę w zmartwychwstanie, nadzieję w odnowienie wszystkiego i miłość braterską na ziemi. To zawołanie jak pisał Ks. Orionie niech będzie „życzeniem Bożego świtu nad nami – świtu lepszych dni, w których niech Chrystus żyje zawsze, króluje i triumfuje we wszystkim”.

MARYJA

PAPIEŻ

Charyzmat papieskości to cecha charakterystyczna św. Alojzego Orione, którą wszczepił w swoje Zgromadzenie. Patrząc z perspektywy czasów w jakich Orione żył i działał, papieskość staje się rysem wyróżniającym tego świętego na tle społecznym i po części również kościelnym. A były to czasy likwidacji Państwa Kościelnego, zjednoczenia Włoch i połączonych z tym anty kościelnych i anty papieskich wystąpień. Papież, w ujęciu Ks. Orione, jest syntezą całego chrześcijaństwa, jego sercem i głową. Twierdzi: „Gdzie jest Kościół, tam jest Chrystus. Gdzie jest Chrystus, tam jest Droga, Prawda i Życie!” . Rola, jaką przypisuje Papieżowi jest potwierdzeniem samej natury Kościoła, jako jedynie prawdziwego i założonego wprost przez Chrystusa . To właśnie każdorazowy Papież zapewnia Kościołowi jedność, nauczanie prawdy, życie dla świata .

Pierwsze objawy ducha papieskości u księdza Orione są widoczne w czasach seminaryjnych. Już wtedy założył Towarzystwo Papieskie, do którego włączył zaufanych przyjaciół z seminarium. Do jednego z nich pisał: „Gdziekolwiek będziesz, popieraj mężnie sprawę Stolicy Świętej św. Piotra, niech papież będzie twoją gwiazdą i ośrodkiem wszystkich twoich miłości”. Te idee Orione wszczepił później do swojego Zgromadzenia, co zaowocowało wprowadzeniem czwartego ślubu wierności papieżowi, który jest składany przez wszystkich Orionistów.

Realizacja charyzmatu papieskości zdaniem Orionego powinna się dokonywać w podejmowanych dziełach miłosierdzia, w których zaszczepiana będzie miłość do papieża przez: wychowywanie młodzieży, głoszenie ewangelii biednym, opiekę nad chorymi i potrzebującymi wszelakiej pomocy zarówno materialnej jak i duchowe. Przez to łączenie z Ojcem Świętym Orione chce odnowić wszystko w Chrystusie – Instaurare omnia in Christo. Wiara i umiłowanie papieża i Kościoła przez Księdza Orione dała fundament do tego, aby w Jego Zgromadzeniu wszyscy składali dodatkowo IV ślub. Zamysł i pragnienie Założyciela oraz długa i trudna historia kształtowania się tego ślubu doprowadziła do tego, że obecne Konstytucje Małego Dzieła Boskiej Opatrzności, w następujący sposób ukazują, jak duchowi synowie Don Orione powinni wyrażać swoją wierność i miłość Papieżowi: „Czwartym ślubem zobowiązujemy się: do pełnego uznania hierarchicznej władzy Biskupa Rzymskiego w Kościele powszechnym; do bezwarunkowego przyjęcia jego nauczania i programu; do całkowitej gotowości na przyjęcie jakiejkolwiek jego decyzji wobec nas, na każdą posługę w jakiejkolwiek części świata”.

Don Luigi Orione mówi bardzo dosadnie, że „Papież jest Piotrem. Gdy przemawia papież, przemawia Piotr, gdy przemawia Piotr, przemawia Chrystus. Gdy się kocha papieża, kocha się Piotra, kocha się Chrystusa. W Piotrze się czci papieża, czci Chrystusa!”

DUSZE

Wielkość Księdza Orione objawiła się między innymi w tym, że on nie godził się na postawę minimalizmu, szczególnie jeśli ta dotyczyła spraw duchowych. Więc i swoją posługę wobec dusz nie mógł rozpatrywać inaczej, jak w świetle pełnego zaangażowania, ponieważ, choć ona i przekracza ludzkie siły i możliwości, jednak jest tylko narzędziem w rękach Bożej Opatrzności. Przepełniony gorliwością, Ksiądz Orione jednak zawsze z wielką wrażliwością podchodził do dusz, które szukały rozeznania własnego powołania lub potrzebowały pomocy, pocieszenia czy zrozumienia, często nawet nie mając odwagi o to poprosić kogoś z duchownych. W poszukiwaniu zagubionych dusz Ksiądz Orione odważnie wchodził nawet w środowiska otwarcie wrogie Kościołowi, wręcz zwalczające Kościół, Papieża i wiarę.

Motywem działalności Świętego na polu wychowania, jak i w każdej innej dziedzinie, pozostawała przede wszystkim miłość do dusz. Orione nie mógł nie podjąć się tego zadania, ponieważ tylko dobre wychowanie mogło dać duszy od jej młodości niewykrzywione spojrzenie na rzeczywistość duchową, perspektywę życia w łasce i w konsekwencji założyć fundament jej życia wiecznego. „Dusz! Dusz! Oto nasz program, oto pole naszych zwycięstw. Dusz! Dusz! Oto nasz okrzyk, oddech, najbliższy cel naszego działania! Dusze! Dusze! Jesteście myślą, chlebem, jesteście życiem świętego apostoła miłości. Będziecie zawsze naszym polem, oddechem naszego życia!”.

Ksiądz Orione był znanym i cenionym kaznodzieją, spowiednikiem i kierownikiem dusz. Oddajmy głos ks. Sterpi: „Motto «Dusz! Dusz!», którym Ksiądz Orione rozpoczynał każdy swój list, nie było zwykłym powiedzeniem, lecz oznaką całkowitej ofiary jego kapłańskiego życia poświęconego zbawianiu dusz”.